Juárez García Benito (Pablo)

fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN

Juárez García

[h^uạres garsịja]

Benito (Pablo) , ur. 21 III 1806, San Pablo Guelatao (stan Oaxaca), zm. 18 VII 1872, m. Meksyk,

meksykański bohater nar., polityk, prawnik.

Związany z liberałami, po powrocie do władzy A. de Santa Anny (1853) skazany na banicję przebywał w USA; od 1855 w kraju, przyłączył się do liberalnej rewolucji (reforma) i został jej przywódcą oraz współtwórcą; 1855 min. sprawiedliwości, spraw kośc. i oświecenia publicznego, autor tzw. ustawy Juáreza (m.in. ograniczała kompetencje sądów kośc. i wojsk.); 1858–61 tymczasowy prezydent, przywódca obozu liberałów podczas wojny domowej (1858–61), 1859 wydał dekrety radykalizujące ustawy reformy z 1855–57 i wprowadzające m.in. rozdział Kościoła od państwa oraz ograniczające kośc. stan posiadania; 1861–72 prezydent; bohater wojny nar. (1861–67) oraz walki przeciw ustanowionemu 1864 przez Francuzów cesarstwu; po jego obaleniu odzyskał władzę w państwie, od 1867 ponownie prezydent; w odrodzonej republice podejmował próby odbudowy gospodarki (m.in. początki wydobycia ropy naftowej) i reformy konstytucji; wobec trudności gosp. i narastającej opozycji rządził coraz bardziej po dyktatorsku; wybory 1871 wygrał m.in. dzięki fałszerstwom wyborczym, następnie stłumił powstanie zorganizowane przez opozycję.

Bibliografia

T. ŁEPKOWSKI Dwie biografie amerykańskie. Bolívar i Juárez, Warszawa 1970.