Jellenta Cezary
 
Encyklopedia PWN
Jellenta Cezary, pierwotnie Napoleon Hirschband, ur. 13 IV 1861, Warszawa, zm. 31 VIII 1935, Otwock,
krytyk literacki i artyst., publicysta, pisarz,
związany z warsz. środowiskiem radykalnej inteligencji; ogłosił z W. Nałkowskim i M. Komornicką programowy zbiór Forpoczty (1895); redaktor pism lit. („Ateneum” Warszawa 1903–06, Drezno 1908) i teatr.-muz., popularyzator kultury pol.; początkowo zwolennik pozytywist. pojmowania społ. roli literatury (Studia i szkice filozoficzne 1891), następnie stał się jednym z gł. krytyków lit. Młodej Polski (zbiór szkiców Grający szczyt 1912); studia o J. Słowackim i C. Norwidzie, zbiory wierszy i nowel, powieści (cykl autobiogr. Krwawe lilie, cz. 1–3 1924–29), wspomnienia.
Bibliografia
T. LEWANDOWSKI Cezary Jellenta — estetyk i krytyk, Wrocław 1975.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia