Jaruzelski Wojciech, ur. 6 VII 1923, Kurów k. Puław, zm. 25 V 2014, Warszawa,
generał, polityk.
Jaruzelski Wojciech
Encyklopedia PWN
fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Od 1943 w 2. dyw. piechoty PSZ w ZSRR, od 1944 WP; 1960–65 szef Gł. Zarządu Polit., 1965–68 szef Sztabu Generalnego WP; 1962–68 wicemin., IV 1968–XI 1983 min. obrony nar.; XI 1983–XII 1990 w Kom. Obrony Kraju — Zwierzchnik Sił Zbrojnych oraz Nacz. Dow. Sił Zbrojnych na okres wojny; od 1947 w PPR, następnie PZPR (1964–89 czł. KC, 1970–71 zast., 1971–89 czł. Biura Polit. KC); X 1981–VII 1989 I sekr. KC PZPR; II 1981–XI 1985 premier; XI 1985–VII 1989 przewodn. Rady Państwa; VII 1989–XII 1990 prezydent PRL (następnie RP); 1961–89 poseł na Sejm PRL; XII 1981–VII 1983 przewodn. Wojsk. Rady Ocalenia Nar. (WRON); podjął decyzję o wprowadzeniu stanu wojennego w Polsce 1981–83, później podejmował próby umiarkowanych reform polit. i gosp. przy zachowaniu nie zmienionego ustroju państwa i stosowaniu ograniczonych represji wobec opozycji polit.; 1988–89 współinicjator negocjacji Okrągłego Stołu; po wyborach parlamentarnych (VI 1989) nie przeciwstawiał się oddaniu opozycji władzy w państwie i gruntownej zmianie ustroju polit. i gospodarczego. Współoskarżony w procesie o zabójstwo robotników w grudniu 1970.
