Janicki Stanisław, ur. 11 XI 1933, Czechowice,
krytyk i historyk filmu, scenarzysta i reżyser filmowy;
Janicki Stanisław
Encyklopedia PWN
dziennikarz, krytyk filmowy w czasopismach: „Film” 1959–70, „Kino” 1970–74; reżyser: od 1972 Wytwórni Filmów Oświatowych w Łodzi, 1976–82 Wytwórni Filmów „Poltel”, od 1983 wykładowca Wydziału RiTV Uniwersytetu Śląskiego, od 1996 kieruje Szkołą Mediów Bielskiej Wyż„szej Szkoły Biznesu i Informatyki. Cykliczny program w TVP W starym kinie (od 1967, najdłużej nadawany program w historii polskiej telewizji). Reżyser i scenarzysta filmów fabularnych, m.in. Kruk (1976), Jak cudne są wspomnienia (serial 1977), Sąd nad Braćmi Polskimi (1984); oświatowych i dokumentalnych: Cienieczasu (1975), Ach, ta chata rozśpiewana (1978), Bracia Polscy (1980), Kontrefekty Króla Jegomości (1983), Bem (1985), Domy życia (1987), Eugeniusz Bodo — za winy niepopełnione (1997), Skoczowskie okruchy (1999). Widowiska telewizyjne, reportaże i filmy telewizyjne, publikacje m.in. w „Panoramie”, „Przeglądzie Kulturalnym”. Autor książek, m.in.: Polscy twórcy filmowi (1962), Film polski od A do Z (1972, 3. wydanie), Film japoński (1982), Polskie filmy fabularne 1902–1988 (1990).
