Jan od Krzyża
 
Encyklopedia PWN
Jan od Krzyża, Juan de la Cruz, Juan de Yepes y Álvarez Wymowa, święty, ur. 24 VI 1542, Fontiveros, zm. 14 XII 1591, Úbeda (obecnie w prow. Jaén),
hiszp. teolog, pisarz i poeta mistyczny, zakonnik, współreformator Karmelu terezjańskiego;
Doktor Kościoła; 1725 kanonizowany; wraz ze św. Teresą z Ávila podjął dzieło reformy karmelitów, co zapoczątkowało rozdział zakonu na 2 gałęzie; autor dzieł z zakresu ascetyki i poematów mistycznych (Droga na górę Karmel, Noc ciemna, Pieśń duchowa, Żywy płomień miłości, wyd. pol. w: Dzieła 1998), w których wskazywał na znaczenie rozwoju duchowego człowieka i rolę modlitwy kontemplacyjnej; uważany za klasyka literatury hiszpańskiej. W sztukach plast. przedstawiany w habicie przepasanym sznurem, ze szkaplerzem oraz w płaszczu z kapturem.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Warszawa, fasada kościoła Karmelitów Bosych (Schroeger Efraim), 1761–81fot. A. Pieńkos/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia