Jakub I
 
Encyklopedia PWN
Jakub I, z dyn. Stuartów, ur. VII 1394, Dunfermline, zm. 20 II 1437, Perth,
król Szkocji od 1406;
został 1406 ujęty na morzu przez Anglików; wkrótce — po śmierci swego ojca, Roberta III — odziedziczył tytuł króla Szkocji, jednak przez 18 lat przebywał w niewoli na dworze królów ang.; 1424 uwolniony za obietnicę wysokiego okupu, powrócił do kraju i objął tron; aby zebrać pieniądze na okup musiał zwiększyć opodatkowanie; starał się usprawnić władzę państw. na wzór ang., wprowadzał nowe ustawodawstwo regulujące różne dziedziny życia, bezwzględnie rozprawiał się z możnymi i umacniał swą władzę. Prawdopodobnie autor alegorycznego poematu miłosnego The Kingis Quair, pisanego strofą 7-wierszową (ababbcc), zw. w wersologii strofą król. (rhyme royal); zamordowany przez grupę możnych.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia