Isma’il Pasza
 
Encyklopedia PWN
Isma’il Pasza, Ismā‘īl Bāšā, ur. 31 XII 1830, Kair, zm. 2 III 1895, Stambuł,
wicekról Egiptu 1863–79 (od 1867 z tytułem chedywa), syn Ibrahima Paszy;
faktycznie uniezależnił się od Turcji; przeprowadził wiele reform adm. i gosp., popierał rozwój przemysłu (m.in. budowa kolei i kanałów, rozwój cukrownictwa i uprawy bawełny), jednak jego rozrzutność doprowadziła do powstania ogromnego długu zagr., co spowodowało ustanowienie fr.-bryt. kontroli finansowej (m.in. 1875 I.P. musiał odsprzedać Wielkiej Brytanii 44% akcji Kanału Sueskiego); 1879, pod naciskiem mocarstw eur., zmuszony przez sułtana do abdykacji na rzecz swego syna, Taufika.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia