interleukiny
 
Encyklopedia PWN
interleukiny
[łac.-gr.],
IL,
umowna nazwa grupy cytokin wytwarzanych przez leukocyty, przede wszystkim limfocyty i monocyty; glikoproteiny o silnych właściwościach immunoregulujących i immunostymulujących.
Wśród poznanych dotychczas interleukin (ponad 10), oznaczonych symbolami IL-1, IL-2, IL-3 itd., rozróżnia się substancje wytwarzane przez limfocyty (limfokiny), monocyty (monokiny, np. IL-1) lub przez różne typy komórek (np. IL-6); współdziałając ze sobą, odgrywają ważną rolę w pobudzaniu i kontrolowaniu aktywności komórek należących do różnych układów organizmu (odpornościowego, krwiotwórczego, nerwowego, hormonalnego i in.). Interleukina 1 (IL-1), produkt monocytów i makrofagów, pobudza odpowiedź limfocytów, podwyższa ciepłotę ciała przez wpływ na ośr. termoregulacji w mózgu, przez podwzgórze wpływa na oś hormonalną przysadka–nadnercza, wzmagając produkcję glikokortykosteroidów i w ten sposób hamuje odpowiedź immunologiczną. Interleukina 2 (IL-2), produkt limfocytów T, jest niezbędnym czynnikiem aktywacji tych komórek po rozpoznaniu przez nie antygenu; wzmaga wytwarzanie interferonu IFN-γ (interferon) oraz wtórnie interleukiny IL-1, zamykając immunoregulacyjny obwód kaskady limfokin.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia