Incoterms
 
Encyklopedia PWN
Incoterms Wymowa, ang. International Commercial Terms
[‘międzynarodowe formuły handlowe’] Wymowa,
ekon. zestaw najpowszechniej stosowanych formuł handlowych, określających zakres obowiązków i zobowiązań umownych sprzedającego w stosunku do kupującego.
Opracowany przez Międzynarodową Izbę Handlową w Paryżu; pierwsza wersja została ogłoszona 1936, najnowsza — 2000 i jest określana jako Incoterms 2000; zawierają 13 formuł handlowych, podzielonych na 4 grupy oznaczone odpowiednio literami: C (cfr, cif, cpt, cip), D (daf, des, deq, ddu, ddp), E (exw), F (fca, fas, fob); kryterium podziału stanowi zakres ryzyka oraz obowiązków sprzedającego i kupującego; dzieli się je także na formuły zaliczane do tzw. grup formuł: loco — miejsca (grupa E) lub franco (grupy C, D, F); zgodnie z wykładnią formuł loco, sprzedający jest zobowiązany postawić towar do dyspozycji kupującego w miejscu jego powstania lub w miejscu, w którym towar znajduje się w momencie podpisania kontraktu; w formułach franco, strony kontraktu precyzują miejsce, do którego sprzedający musi dostarczyć towar na własny koszt i ryzyko.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia