Iłłakowiczówna Kazimiera, ur. 6 VIII 1888, Wilno, zm. 16 II 1983, Poznań,
poetka, tłumaczka.
Iłłakowiczówna Kazimiera
Encyklopedia PWN
fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
1926–35 sekretarka J. Piłsudskiego w Ministerstwie Spraw Wojskowych (Wiersze o Marszałku Piłsudskim 1912–35 1936); 1939–45 w Rumunii; godziła w swej poezji konkretność rodzajowego opisu z ludowo-balladową fantastyką, liryzm i nastrojowość z akcentami ironii i humoru; zbiory wierszy Ikarowe loty (1911), cykl Obrazy imion wróżebne (1926), Popiół i perły (1930), Wiersze bezlistne (1942), Szeptem (1966), Odejście w tło (1976) i in., także utwory dla dzieci (Wiersze dziecięce 1959); utwory dramatyczne (Rzeczy sceniczne 1969), proza poetycka (Z rozbitego fotoplastikonu 1957), szkice i wspomnienia (Ścieżka obok drogi 1938 — poświęcona osobie Piłsudskiego, wznowiona 1989, Niewczesne wynurzenia 1958, Trazymeński zając 1968), przekłady; Wiersze zebrane (t. 1–2 1971); otrzymała m.in. nagrodę polskiego Pen Clubu (1954), nagrodę państwową I stopnia (1976).
