Ilokanie
 
Encyklopedia PWN
Ilokanie, Ilocano, Ilokano, zw. także Iloco lub Iloko,
lud zamieszkujący wyspy Luzon i Mindanao (Filipiny);
ok. 7 mln, język ilokano należy do języków austronezyjskich; wyznają katolicyzm, część należy do Filipińskiego Niezależnego Kościoła; charakteryzuje ich przedsiębiorczość, inicjatywa migracyjna i zdolność asymilacji grup sąsiednich; zajmują się irygowanym rolnictwem — uprawą wielu gatunków ryżu, kukurydzy i roślin przemysłowych, hodowlą, rzemiosłem, w tym złotnictwem i tkactwem; mieszkają w obszernych domach wznoszonych na palach; ulubioną rozrywką są walki kogutów.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia