hydrokraking
chem. kraking prowadzony z udziałem wodoru, w celu zmniejszenia masy cząsteczkowej składników surowca oraz zmiany proporcji, w jakich te składniki występują;
[gr.-ang.],
hydrokraking
Encyklopedia PWN
proces prowadzony w temperaturze 250–450°C, pod ciśnieniem wodoru 5–30 MPa, w obecności katalizatorów, zwłaszcza tlenków lub siarczków niklu, kobaltu, molibdenu i wolframu; hydrokrakingowi poddaje się destylaty olejowe i pozostałości po destylacji ropy naftowej; h. frakcji olejowych prowadzi się w celu otrzymania paliw silnikowych, gazu płynnego oraz surowców do dalszych procesów katalitycznych, h. pozostałości — w celu otrzymania paliw silnikowych i olejów opałowych o małej zawartości siarki.
