husaria
 
Encyklopedia PWN
husaria
[węg.],
typ jazdy staropol. wywodzący się z werbowanych od końca XV w. raców, czyli lekkiej najemnej jazdy złożonej z Serbów,
w Polsce jeźdźcy uzbrojeni „obyczajem rackim” dali ok. 1500 początek husarii; od 2. poł. XVI w. do XVIII w. ciężkozbrojna jazda pol. (zastąpiła dawnych kopijników); do uzbrojenia zaczepnego husarii dodano koncerz i 2 pistolety oraz charakterystyczne skrzydła, umocowane na tylnym łęku siodła lub na napleczniku zbroi; husarii używano gł. do uderzenia rozstrzygającego, przełamującego szyk przeciwnika; 1776 przekształcona w kawalerię narodową. Najświetniejsze zwycięstwa husarii: pod Kircholmem 1605, Kłuszynem 1610, Chocimiem 1673 i pod Wiedniem 1683.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Hoffman Jerzy, Pan Wołodyjowski z 1968, kadr z filmufot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia