Hue
 
Encyklopedia PWN
Hue,
m. w środkowym Wietnamie, nad szeroką, płytką rz. Huong, 11 km powyżej jej ujścia do M. Południowochińskiego.
Ośrodek adm. prow. Thua Thien-Hue. — 301 tys. mieszk. (2008). Od XVII w. siedziba rodu Nguyen; 1802 król Gia Long (Nguyen Anh) przeniósł do Hue stolicę z Hanoi; 1883 miejsce traktatu ustanawiającego protektorat fr. nad Wietnamem; uznane za stolicę kult. kraju. Łuszczarnie ryżu, zakłady włók., cementownia, cegielnia; rzemiosło (wyroby z laki, kości słoniowej, złota); port rzeczny, lotnisko; uniw. (zał. 1957), konserwatorium; muzeum; cytadela z pocz. XIX w. — wewnątrz Miasto Cesarskie i Miasto Zakazane z zespołem pałacowo-świątynnym; wpisane na Listę Świat. Dziedzictwa Kult. i Przyr. UNESCO. W pobliżu Hue grobowce władców dyn. Nguyen z XIX w.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Hue, pałac cesarski (Wietnam)fot. B. Ostrowska/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia