Hubei

Hubei, Hupej ,

prow. w środkowych Chinach, w dorzeczu Jangcy;

pow. 187,4 tys. km², 62,1 mln mieszk. (2008), gł. Chińczycy (Han); ośrodek administracyjny Wuhan. W środkowej części H. aluwialna nizina z licznymi jeziorami (największe Hong Hu), ograniczona górami; na zachodzie góry Wu Shan, na północnym wschodzie — Dabie Shan, na południowym wschodzie — Mufu Shan; klimat podzwrotnikowy pośredni między suchym i wilgotnym, odmiana monsunowa; średnia temp. w styczniu 4°C, w lipcu 28–29°C; średnia roczna suma opadów 1000–1300 mm; w górach lasy z cennymi gat. drzew (tungowiec, drzewo lakowe, maścierz łojodajna, dąb korkowy). Ważny region roln.; grunty orne stanowią ok. 24% pow. ogólnej, z czego połowa jest sztucznie nawadniana; intensywna uprawa ryżu (ok. 35% ziemi uprawnej), bawełny, herbaty, ponadto pszenicy, kukurydzy, batatów, roślin strączkowych, sezamu, ramii; rozwinięte sadownictwo (rośliny cytrusowe, grusze); hodowla gł. bydła, bawołów i trzody chlewnej; ważny region rybołówstwa śródlądowego; wydobycie rud żelaza (gł. ośr.: Daye, Enshi), miedzi, węgla kam. (Huangshi), fosforytów; hutnictwo żelaza (huta w Wuhanie, jedna z większych w kraju), przemysł metal., maszyn. (obrabiarki), środków transportu (statki rzeczne, samochody ciężarowe, wagony), cementowy; duże znaczenie ma przemysł spoż. i włók. (gł. bawełniany); gł. ośr. przem.: Wuhan, Huangshi, Shashi; transport oparty na 2 gł. szlakach komunik., linii kol. Pekin–Wuhan–Kanton oraz krzyżującym się z nią w Wuhanie szlaku żegl. rz. Jangcy; ważną rolę w komunikacji odgrywa też rz. Han Shui (gł. spław drewna); port śródlądowy w Wuhanie dostępny dla mniejszych statków mor. (do 5 tys. BRT); Wuhan jest też gł. węzłem komunikacji lotniczej.