Hrabowski Leonid
 
Encyklopedia PWN
Hrabowski, Grabowski, Leonid, ur. 28 I 1935, Kijów,
kompozytor ukraiński;
uczeń L. Rewuckiego i B. Latoszynskiego w konserwatorium w Kijowie, gdzie sam wykładał w latach 60.; pionier awangardy muz. w byłym ZSRR; czerpiąc z różnych rodzajów muzyki i technik kompozytorskich (muzyka konkretna, serializm, aleatoryzm), buduje własny system tzw. syntezy polistylistycznej, oparty na mat. podstawach; Homöomorphia: I–III na fortepian (1969), IV na orkiestrę (1970), symfonia legenda Noc świętojańska (1976), Concerto misterioso (1977), Kogda na mezzosopran, skrzypce, klarnet, fortepian i perkusję (1987), kantata Temnere mortem (1991), Worzel na orkiestrę (1992).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia