Horkheimer Max
 
Encyklopedia PWN
Horkheimer
[họrkhair]
Max Wymowa, ur. 14 II 1895, Stuttgart, zm. 7 VII 1973, Norymberga,
niem. filozof społeczny.
1933–49 na emigracji; 1930–58 profesor uniwersytetu we Frankfurcie n. Menem, współzałożyciel oraz wieloletni dyr. Institut für Sozialforschung; 1932–41 redaktor nacz. jego organu „Zeitschrift für Sozialforschung” (1939–41 pod nazwą „Studies in Philosophy and Social Sciences”); współzałożyciel szkoły frankfurckiej; stworzył podstawy społ.-ekon. krytyki kapitalizmu z pozycji teorii krytycznej (Traditionelle und kritische Theorie 1937); Początki mieszczańskiej filozofii dziejów (1930, wyd. pol. 1995), Dialektyka oświecenia (1947, wyd. pol. 1994, współautor), Eclipse of Reason (1947), Krytyka instrumentalnego rozumu (1967, wyd. pol. w: Społeczna funkcja filozofii 1987), Kritische Theorie (t. 1–2 1968).
Bibliografia
S. CZERNIAK Pomiędzy socjologią wiedzy a teologią negatywną, Wrocław 1990.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia