Hławiczka Karol, ur. 14 II 1894, Ustroń k. Cieszyna, zm. 22 VII 1976, Cieszyn,
pedagog muz., historyk muzyki, kompozytor i dyrygent;
Hławiczka Karol
Encyklopedia PWN
rozwinął metodykę nauczania śpiewu (Solfeż polski, cz. 1–4, 1928–30), zał. i redagował pisma dydaktyczne (m.in. 1929–33 „Muzyka w Szkole”); po II wojnie świat. zał. i prowadził w środowisku polonijnym w Czeskim Cieszynie chór Harfa i w Trzyńcu — chór Lutnia; 1959 powrócił do Polski; współpracował z zespołem Śląsk; uprawiał publicystykę muz. i rel.; prace dotyczące historii muzyki protest. w Polsce (kancjonały), historii poloneza, pol. muzyki lud., zwłaszcza Śląska Cieszyńskiego; utwory kamer., fortepianowe (Koncert d-moll 1935), organowe, kantaty, pieśni.
