histereza
 
Encyklopedia PWN
histereza
[gr. hystérēsis ‘brak’, ‘niedostatek’],
fiz. zależność zmiany parametrów charakteryzujących stan układu (np. ciała) lub jego właściwości, wywołanej zmianami czynników zewn., od stanów poprzedzających dany stan (tzn. od historii układu);
h. przejawia się w niejednoznacznej zależności parametrów stanu lub stałych materiałowych od czynników zewn.; pętla h. jest graficznym przedstawieniem tej zależności. H. magnetyczna (h. ferromagnetyczna) — niejednoznaczna zależność polaryzacji magnet. (namagnesowanie) od natężenia zewn. pola magnet.; materiały magnet. miękkie (np. czyste żelazo) charakteryzuje wąska pętla h., a więc mała koercja (stosowane na rdzenie elektromagnesów), natomiast materiały magnet. twarde (niektóre rodzaje stali) — szeroka pętla h. i duża koercja (stosowane do wytwarzania magnesów trwałych). H. dielektryczna (h. ferroelektryczna) — niejednoznaczna zależność polaryzacji dielektr. od natężenia zewn. pola elektr.; niektóre monokryształy ferroelektr., mające prostokątną pętlę h., są stosowane jako elementy pamięci komputerowej. H. sprężysta (h. odkształcenia) — niejednoznaczna zależność odkształceń ciała (np. przy rozciąganiu lub ściskaniu) od wartości obciążeń; skutkiem h. sprężystej jest niezupełna odwracalność odkształcenia występująca w większości ciał stałych. H. optyczna bistabilność optyczna.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Pętla histerezy magnetycznej: H — natężenie pola magnetycznego, M — polaryzacja magnetyczna (namagnesowanie), B — indukcja magnetyczna, Mr — pozostałość magnetyczna, Br — indukcja magnetyczna szczątkowa, MHC — koercja polaryzacji, BHC — koercja indukcji magnetycznej, μ0 — przenikalność magnetycznarys. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia