Hicks John Richard

fot. The Nobel Foundation

Hicks

[hıks]

Sir John Richard , ur. 8 IV 1904, Leamington Spa (hrab. Warwick), zm. 20 V 1989, Blockley (hrab. Gloucester),

ekonomista brytyjski, reprezentant keynesowskiego nurtu syntezy neoklasycznej.

1935–46 profesor London School of Economics oraz Uniwersytetu Wiktorii w Manchesterze, 1946–65 — Uniwersytetu w Oxfordzie; artykułem Mr Keynes and the „Classics”: A Suggested Interpretation („Econometrica” 1937) zapoczątkował teorię neoklasycznej syntezy; przedstawił w nim diagramy modelu IS-LM, zwane też modelem Hicksa-Hansena; wprowadził pojęcie elastyczności substytucji, rozróżniając efekt dochodowy i efekt substytucyjny (Wartość i kapitał 1939, wydanie polskie 1975); rozwinął i spopularyzowal idee walrasowskiej teorii równowagi ogólnej (równowaga ekonomiczna); zajmował się również teorią pieniądza (Perspektywy ekonomii. Szkice z teorii pieniądza i teorii wzrostu 1977, wydanie polskie 1988) i teorią cyklu koniunkturalnego (A Contribution to the Theory of Trade Cycle 1950); jest autorem syntezy ekonomicznego rozwoju społeczeństw, będącej swego rodzaju filozofią dziejów gospodarczych świata (Teoria historii gospodarczej 1969, wydanie polskie 1999); inne główne prace: Capital and Time: A New-Austrian Theory (1973), Causality in Economics (1979); 1972 otrzymał Nagrodę Nobla (wspólnie z K.J. Arrowem) za pionierski wkład w ogólną teorię równowagi ekonomicznej i ekonomię dobrobytu.