heterofonia

heterofonia

[gr. héteros ‘inny’, phōnḗ ‘dźwięk’],

muz. technika polegająca na jednoczesnym wykonywaniu melodii (przez jeden głos lub instrument) oraz jej wariantów (przez inne), zwykle z zastosowaniem środków ornamentalnych (h. wariacyjna);

znana w Azji, zwłaszcza w Chinach, Japonii, Afryce, a także w eur. muzyce lud.; terminu h. pierwszy użył Platon; w obecnym rozumieniu wprowadził go w XX w. C. Stumpf.