Helena
 
Encyklopedia PWN
Helena, Helénē,
mit. gr. wg Iliady Homera najpiękniejsza kobieta na świecie, córka Zeusa, siostra Klitajmestry i Dioskurów, żona Menelaosa, matka Hermione.
W Katalogu kobiet Hezjoda zrodzona z jaja córka Zeusa oraz Ledy, wychowywana w domu Tyndareosa (stąd nazywana jego dzieckiem); porwanie Heleny przez Parysa stało się przyczyną wojny trojańskiej; po upadku Troi Helena powróciła do Sparty; wg Palinodii [‘pieśn odwrotna’] Stesichorosa w Troi miał się znajdować tylko fantom Heleny, ona sama zaś przebywała w Egipcie, skąd zabrał ją Menelaos powracający spod Troi; z wątków mitu korzystały: literatura starożytna (Eurypides i in.) oraz nowożytna (m.in. dramaty Ch.M. Wielanda, J.W. Goethego, E. Verhaerena, poezje O. Wilde’a i in.), malarstwo (m.in. B. Gozzoli, G. Romano, G. Reni, G.B. Tiepolo, H. von Marées) i muzyka (opery Ch.W. Glucka, C. Saint-Saënsa, R. Straussa — do tekstu H. von Hofmannsthala, operetka J. Offenbacha).
zgłoś uwagę
Ilustracje
Helena trojańska obsługuje króla Troi Priama, dekoracja greckiego kyliksu czerwonofigurowego fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia