Heike-monogatari
japoński anonimowy epos rycerski z gatunku monogatari;
[jap., ‘opowieść o rodzie Taira’],
Heike-monogatari
Encyklopedia PWN
jego treść stanowi historia możnego rodu Taira w XII w.: rozkwit, walki z rodem Minamoto i upadek; epos zachował się w wielu wersjach, o różnej długości (3–48 części); najstarsza pochodzi prawdopodobnie z ok. 1220, najbardziej znana — w 12 częściach, prawdopodobnie z ok. 1240; H.-m. przedstawia zarówno uporządkowane chronologicznie fakty hist., jak i wydarzenia oraz osoby fikcyjne; jest przeznaczony do czytania lub melorecytacji; zawiera wiele słów zaczerpniętych z języka potocznego, a także z języka chiń.; epos jest przeniknięty ideami buddyjskimi (zwłaszcza przekonaniem o nietrwałości i przemijaniu oraz odpłacie za popełnione czyny), które splatają się z ideałami moralnymi warstwy wojowników.
