Hegel, Haegel, Hoegel, Konstanty, ur. 18 II 1799, Warszawa, zm. 20 VII (na nagrobku 19 VII) 1876, tamże,
rzeźbiarz;
Hegel Konstanty
Encyklopedia PWN
1818–23 studiował na Oddziale Sztuk Pięknych uniw. w Warszawie, 1823–30 — w Rzymie i Paryżu; 1844–62 profesor w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie, następnie (do 1868) w Klasie Rysunkowej tamże; wykształcony na wzorach klasycyzmu, ulegał wpływom romantyzmu; w stylu dojrzałego klasycyzmu tworzył rzeźby nagrobne, autoportrety i monumentalne rzeźby arch. (m.in. dla Teatru Wielkiego w Warszawie) oraz zespoły rzeźb neogot., m.in. pomnik nagrobny A. i S. Potockich w Wilanowie wg projektu H. Marconiego (1836), rzeźby figuralne do katedry Św. Jana w Warszawie (1838–43, nie zachowane), pomnik Syreny na Starym Mieście w Warszawie (1855).
