Hazor, hebr. Chacor,
w starożytności potężny ośrodek miejski w Górnej Galilei (Palestyna), identyfikowany ze współcz. Tall al-Kidah (Tall Wakkas);
Hazor
Encyklopedia PWN
najpierw miasto kananejskie, następnie izraelskie; pierwsze wzmianki o H. kananejskim pochodzą z egipskich Tekstów złorzeczących (przeł. XIX i XVIII w. p.n.e.) oraz z tekstów z Mari (XVIII w. p.n.e.); wówczas H. było ważnym ośrodkiem handl.; wg Biblii zdobyte i spalone (XII? w. p.n.e.) przez Jozuego (Księga Jozuego); odbudowane przez Salomona (przeł. 971 i 970–931 p.n.e.) razem z Megiddo i Gezer; ostatni raz w Biblii H. jest wymieniane z innymi miastami Galilei, które zdobył 732 p.n.e. Tiglatpilesar III (2 Księga Królewska). Wykopaliska archeol. potwierdzają długie dzieje miasta — w tzw. górnym mieście wyróżnia się 21 warstw archeol.; najstarsze ślady osadnictwa pochodzą z XXVIII w. p.n.e., najmłodsze z II w. p.n.e.
