Harnack Adolf

Harnack

[hạ^rnak]

Adolf von, ur. 7 V 1851, Dorpat, zm. 10 VI 1930, Heildelberg,

niem. historyk Kościoła i teolog ewangelicki.

Od 1876 profesor uniw.: w Lipsku, Giessen, Marburgu i Berlinie; gł. przedstawiciel teologii liberalnej; badacz wpływu hellenizmu (zwłaszcza neoplatonizmu) na wczesnochrześc. teologię i ostateczny kształt redakcji ksiąg Nowego Testamentu; wydawca i komentator tekstów pisarzy wczesnochrześc.; Lehrbuch der Dogmengeschichte (t. 1–3 1886–09), Die Geschichte der altchristlichen Literatur bis Eusebius (t. 1–8 1893–1904), Istota chrześcijaństwa (1900, wyd. pol. 1909).