Han Gan
 
Encyklopedia PWN
Han Gan, ur. ok. 715, Chang’an (ob. Xi’an), zm. po 781,
malarz chiński;
słynął jako malarz koni; pochodził z bardzo ubogiej rodziny; w młodym wieku został otoczony opieką przez poetę Wang Weia, który opłacił mu studia malarskie u słynnego malarza koni Cao Ba; jego prace cieszyły się wielkim uznaniem; został nadwornym malarzem ces. Xuanzonga, który zlecił mu malowanie swych ulubionych wierzchowców; zachowało się niewiele prac, najbardziej znane dzieło Zhaoyebai (ok. 742 — Metropolitan Museum of Art, Nowy Jork) przedstawia pełen ekspresji konturowy portret cesarskiego konia, uzupełniony inskrypcjami i pieczęciami; Cztery konie i stajenni (Musée Cesnuschi, Paryż).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia