Groszkowski Janusz, ur. 21 III 1898, Warszawa, zm. 3 VIII 1984, tamże,
radioelektryk i elektronik;
Groszkowski Janusz
Encyklopedia PWN
fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
od 1929 profesor Politechniki Warsz.; podczas okupacji niem. współuczestnik konspiracyjnych badań części rakiety V-2; od 1952 czł. PAN, od 1957 jej wiceprezes, 1962–71 prezes; czł. wielu zagr. akad. nauk; 1972–76 poseł na sejm i wiceprzewodniczący Rady Państwa; 1971–76 przewodniczący Ogólnopol. Kom. FJN; zrzekł się tych funkcji na znak protestu przeciw polityce władz; prace z dziedziny wytwarzania i stabilizacji drgań elektr. oraz technologii wysokiej próżni; twórca metody analizy drgań elektr. nieliniowych (metoda drgań harmonicznych Groszkowskiego); 1935 podał oryginalną interpretację mechanizmu zmian indukcyjności w zależności od zmian temperatury; m.in. monografie: Generacja i stabilizacja częstotliwości (1947), Technika wysokiej próżni (1972); 1951, 1968 otrzymał nagrody państw. I st., 1979 — specjalną nagrodę państwową.
