Górnośląskie Zagłębie Węglowe

Górnośląskie Zagłębie Węglowe,

zagłębie węgla kamiennego na Wyż. Śląskiej, między Tarnowskimi Górami na północy, Skawiną na wschodzie i m. Nový Jičín w Czechach na południowym zachodzie (Ostrawsko-Karwińskie, Zagłębie Węglowe );

północno-wschodnia część Górnośląskiego Zagłębia Węglowego jest nazywana Zagłębiem Dąbrowskim, południowa — Rybnickim Okręgiem Węglowym. Powierzchnia ok. 5,4 tys. km², z czego w Polsce 4,5 tys. km². Węgiel kam. występuje w utworach karbonu górnego (karbon produktywny); zasoby węgla kam. (do głęb. 1000 m) szacuje się na 70 mld t; średnia grubość pokładów przekracza 2 m, nachylenie pokładów poniżej 10° (korzystne warunki do stosowania zmechanizowanego wydobycia); przeważa węgiel płomienny i gazowo-płomienny, jedynie w zachodniej i południowej części Górnośląskiego Zagłębia Węglowego występuje bardziej kaloryczny węgiel gazowo-koksowy (Zabrze, Gliwice, Rybnicki Okręg Węglowy, Ostrawsko-Karwińskie Zagłębie Węglowe). Do 1980 wydobyto ok. 7,3 mld t węgla kamiennego. Dzięki bogatym złożom tego surowca na obszarze Górnośląskiego Zagłębia Węglowego rozwinęły się ważne okręgi przem.: Górnośląski Okręg Przemysłowy, Rybnicki Okręg Węglowy oraz okręg ostrawski.