Gluziński Antoni Władysław
 
Encyklopedia PWN
Gluziński Antoni Władysław, ur. 18 V 1856, Włocławek, zm. 10 IV 1935, Warszawa,
lekarz internista i patolog;
1890–97 profesor na Uniwersytecie Jagiellońskim, 1897–1918 — na uniwersytecie we Lwowie, 1919–27 na uniwersytecie w Warszawie; od 1930 czł. PAU; najwybitniejszy od czasów T. Chałubińskiego internista pol.; cenne prace z większości dziedzin patologii i medycyny wewn.; najważniejsze dotyczą chorób żołądka, układu krwionośnego, nerek, dróg żółciowych, serca; założyciel i redaktor „Polskiego Archiwum Medycyny Wewnętrznej” i Tow. Internistów Pol. we Lwowie, współzałożyciel 1904 Tow. Walki z Gruźlicą i 1908 pierwszej w Polsce poradni i przychodni przeciwgruźliczej (we Lwowie); Zarys ogólnej patologii i terapii gorączki (1896), Meyloma i leukemia lymphatica (plasmocellularis) (1907, z M. Reichensteinem).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia