geometria algebraiczna,
dział matematyki na pograniczu geometrii i algebry, zaliczany tradycyjnie do algebry;
geometria algebraiczna
Encyklopedia PWN
zasadniczo g.a. bada obiekty geom. metodami algebraicznymi; często jednak, zwłaszcza we współcz. g.a., następuje odwrócenie — struktury algebraiczne są badane metodami pochodzącymi z geometrii (np. różniczkowej), a także teorii funkcji analit., teorii kategorii; ma zastosowania w fizyce (np. grupy kwantowe, solitony); wyodrębniła się z geometrii analitycznej w 2. poł. XIX w. (F. Möbius).
