geny nieciągłe

geny nieciągłe,

geny składające się z sekwencji kodujących (egzonów) i sekwencji nie kodujących (intronów);

typowe dla organizmów eukariotycznych, bardzo nieliczne u bakterii; gen nieciągły może zawierać kilka lub wiele intronów o znacznej długości; poszczególne egzony często kodują funkcjonalne podjednostki (tzw. domeny) danego białka; istnienie genów nieciągłych jest jedną z przyczyn, dla których genomy nawet najprostszych eukarionów są większe niż genomy prokariotyczne; odkryte (niezależnie) przez R.J. Robertsa i Ph. A. Sharpa (1993 Nagroda Nobla).