Gemara
 
Encyklopedia PWN
Gemara
[aram., ‘uzupełnienie ’],
w judaizmie zbiór komentarzy i rozwinięć uzupełniających zagadnienia z podstawowego opracowania prawa żydowskiego Miszny;
na Gemarę składają się opinie uczonych żydowskich zwanych amoraitami, którzy działali w okresie ok. 250–ok. 500 n.e. w ośrodkach Palestyny i Mezopotamii (dawnej Babilonii); Gemara jest napisana głównie w języku aramejskim; oprócz materiału halachicznego (halacha) jest w niej bogato reprezentowany także materiał hagadyczny (hagada); Gemara wraz z Miszną składa się na Talmud; Gemara nie jest wydawana razem, lecz podzielona na 2 części: a wypowiedzi amoraitów palestyńskich nazywa się Gemarą palestyńską (stanowi ona część tzw. Talmudu Jerozolimskiego), zaś zbiór opinii amoraitów babilońskich nazywa się Gemarą babilońską (jest ona częścią Talmudu Babilońskiego).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia