Gelder Arent (Aert)
 
Encyklopedia PWN
Gelder
[chẹldər]
Arent (Aert) de, ur. 26 X 1645, Dordrecht, zm. 27 VIII 1727, tamże,
holenderski malarz i rysownik;
uczeń S. van Hoogstratena w Dordrechcie, a ok. 1661–1663 Rembrandta w Amsterdamie, którego był ostatnim uczniem; od mistrza przejął jego niezwykłą, późną technikę malarską: szorstki dukt pędzla, grube impasty, kładzenie farby bezpośrednio z palety szpachlą, bez rozprowadzania pędzlem, rytowanie końcem pędzla lub sztyftem w mokrej farbie; przejął także monochromatyczną tonację Rembrandta, którą potem wzbogacił o subtelne odcienie barw, zgodnie z XVIII-wieczną estetyką. Po opuszczeniu warsztatu Rembrandta G. wrócił na stałe do Dordrechtu. Namalował ponad 100 obrazów, wykonał też wiele rysunków stanowiących samoistne dzieła. Większość jego dzieł przedstawia tematy ze Starego Testamentu (często również mało popularne w ikonografii) i Ewangelii (cykl Pasja Chrystusa ok. 1715, pierwotnie 22 obrazy, zachowanych 12, m.in. w Schloßmuseum Aschaffenburg). Malował także portrety i autoportrety (Autoportret w roli Zeuksisa malującego staruszkę 1685 — Städelsches Kunstinstitut, Frankfurt n. Menem).
Bibliografia
J.W. von Moltke Arent de Gelder, Dordrecht 1645–1727, Doornspijk 1994;
tegoż Gelder Arent de, w: Dictionary of Art, London–New York 1996.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia