gejzer
 
Encyklopedia PWN
gejzer
[isl. geysa ‘wybuchać’, ‘tryskać’],
gorące źródło okresowo wyrzucające wodę i parę wodną, czasami z domieszką rozdrobnionego materiału skalnego.
Każdy gejzer ma ujście w postaci szczeliny lub krateru i biegnący w głąb kanał wypełniony wodą; wybuchy gejzerów odbywają się z różną częstotliwością: od kilku minut do kilku lub kilkunastu godzin albo dni; woda jest wyrzucana zazwyczaj do wysokości 30–60 m, a kłęby pary wodnej przekraczają niekiedy wysokość 300 m; gejzery występują na obszarach czynnej lub niedawno wygasłej aktywności wulkanicznej, wyrzucają wodę gruntową ogrzaną przez gorące gazy pochodzenia wulkanicznego; występują głównie na Islandii, w USA (Park Narodowy Yellowstone), na Nowej Zelandii, Kamczatce, w Japonii; wody gejzerów zawierają rozpuszczone substancje mineralne, które się osadzają w otoczeniu gejzerów, np. martwica krzemionkowa (gejzeryt), aragonit; wody te wykorzystuje się niekiedy do celów leczniczych (w USA, Japonii), a także do ogrzewania (na Islandii).
zgłoś uwagę
Ilustracje
Wybuch jednego z gejzerów del Tatio, okolice pustyni Atakama (Chile)fot. A. Kucharska/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Krater jednego z gejzerów del Tatio (Chile).fot. A. Kucharska, M. „Kruger” Kiersztyn/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Źródła rys. W. Mizerski/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia