Gąsiorowski Wacław
 
Encyklopedia PWN
Gąsiorowski Wacław, pseud. Wiesław Sclavus, ur. 27 VI 1869, Warszawa, zm. 30 X 1939, Konstancin k. Warszawy,
powieściopisarz, publicysta, działacz społeczny;
od 1904 działał w pol. środowiskach emigr. we Francji, m.in. przywódca Związku Sokołów Pol. w Europie Zachodniej, 1914–18 współorganizator armii pol. we Francji (Historia armii polskiej we Francji, cz. 1–2 1931–39), od 1921 działał w USA jako dziennikarz i pedagog; 1930 wrócił do kraju; autor popularnych powieści społ.-polit. (Ugodowcy 1901), dramatów, reportażowych studiów o współcz. Francji i środowiskach polonijnych w USA (Ach, te „chamy” w Ameryce! 1935); wznawiane po 1945 powieści hist. z okresu wojen napoleońskich, m.in. Huragan (t. 1–3 1902), Pani Walewska (t. 1–2 1904), Szwoleżerowie gwardii (t. 1–2 1910) oraz o historii dyn. Romanowów (Królobójcy 1905), ponadto naturalist. powieść obyczajowa Pigularz (1901); Pisma zbiorowe (t. 1–18 1927–35).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia