Gawroński Franciszek
 
Encyklopedia PWN
Gawroński Franciszek, F. Rawita-Gawroński, ur. 4 XI 1846, Stepaszki (Kijowszczyzna), zm. 16 IV 1930, Józefów k. Warszawy,
ojciec Andrzeja, historyk, powieściopisarz, z wykształcenia agronom;
wydawca i redaktor czasopism we Lwowie (m.in. „Wiek XX”); 1908 współinicjator i prezes krajowego Związku Dziennikarzy Pol.; autor licznych prac hist. i beletrystycznych z dziejów kozaczyzny, historii ziem wschodniej Polski i powstania styczniowego, m.in.: Rok 1863 na Rusi (t. 1–2 1902–03), Bohdan Chmielnicki (t. 1–2 1906–09), Kozaczyzna ukrainna w Rzeczypospolitej Polskiej do końca XVIII wieku (1923) oraz powieści: Na Krasnym Dworze (1889), Dzieje rodziny Żywotowskich (t. 1–2 1921–22).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia