Gastpary Woldemar
 
Encyklopedia PWN
Gastpary Woldemar, ur. 12 VII 1908, Henryków k. Sieradza, zm. 22 XII 1984, Warszawa,
duchowny luterański, historyk Kościoła;
1957–67 prezes Synodu Kościoła Ewangelicko-Augsb.; prowadził pracę nauk. od 1949 na Wydziale Teologii Ewangelickej Uniwersytetu Warszawskiego, od 1957 w ChAT (1965–70 rektor, od 1972 profesor); autor licznych prac z zakresu historii Kościoła, a zwłaszcza Kościoła ewangelickiego w Polsce, m.in.: Dążenia ekumeniczne Kościołów Ewangelickich w okresie międzywojennym (1966), Dekret o ekumenizmie w rozumieniu protestanta (1970), Biskup Juliusz Bursche i sprawa polska (1972), Historia protestantyzmu w Polsce (1977); był również działaczem świat. i pol. ruchu ekumenicznego oraz Chrześc. Konferencji Pokojowej; zaangażowany w normalizację stosunków społ.-polit. Polski z RFN.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia