galut
 
Encyklopedia PWN
galut
[hebr., ‘wygnanie’, ‘rozproszenie’, ‘diaspora’, ‘niewola’],
w historii Żydów okres pozbawienia własnej państwowości i życia pod obcymi rządami, w szczególności życie Żydów poza Palestyną, a współcześnie — poza Izraelem;
tradycyjna literatura żydowska wyróżnia 4 galuty: egipski, babiloński, grecki oraz ostatni rzymski (od zburzenia II świątyni 70 r. n.e. do czasów obecnych); galut zakończy się, w myśl tradycji bibl., z przyjściem Mesjasza.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia