Frostenson Katarina, ur. 5 III 1953, Sztokholm,
poetka szwedzka;
Frostenson Katarina
Encyklopedia PWN
od 1992 czł. Akad. Szwedzkiej; jedna z najwybitniejszych przedstawicielek współcz. literatury szwedzkiej; zadebiutowała 1987 tomikiem I mellan [‘pomiędzy’]; nadała nowe znaczenie klas. wątkom egzystencjalnym dzięki emocjonalnej intensywności i fragmentaryczności wypowiedzi oraz stosowaniu wymyślnych konstrukcji słownych; inne zbiory wierszy, m.in. Rena land [‘czysty kraj’] (1980), Den andra [‘ten drugi’] (1982), Joner [‘jony’] (1991), Korallen [‘koral’] (1999); także monodramy, m.in. Traum (1993, wyd. pol. 1998), Sala P (1996, wyd. pol. 1999), Staden [‘miasto’] (1998), przekłady.
