Fréchette Louis-Honoré
 
Encyklopedia PWN
Fréchette
[freszẹt]
Louis-Honoré, ur. 16 XI 1839, Lévis, zm. 31 V 1908, Montreal,
pisarz kanadyjski, tworzący w języku francuskim;
obok O. Crémazie i F.-X. Garneau najwybitniejszy romantyk kanadyjski; po studiach prawniczych 1864 wyjechał do Chicago, gdzie wydawał konserwatywne pismo „Observateur”, a także opublikował pamflet przeciw konfederacji kanadyjskiej Voix d’un exilé (1868); po powrocie do Quebecu (1871) prowadził działalność polit. jako liberalny poseł do parlamentu federalnego; był autorem opowiadań zabarwionych kolorytem lokalnym, zebranych w tomach Originaux et détraqués (1892) i La Noël au Canada (1900), oraz popularnych w XIX w. dramatów hist., m.in. Félix Poutré (1871), Le retour de l’exil (1880), Papineau (1880); w wierszach ze zbioru Les fleurs boréales... (1879) poruszał wielkie tematy hist.; motywacja patriotyczna i egzaltacja dziejami Kanady osiągnęły epicką głębię w wyd. 1889 w Paryżu wierszowanej epopei La légende d’un peuple, zainspirowanej Legendą wieków V. Hugo.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia