Fontainebleau

Fontainebleau

[fątenblọ] ,

m. we Francji, w regionie Île-de-France, w dep. Seine-et-Marne, 65 km na południowy wschod od Paryża.

— 21,4 tys. mieszk. (2008). Wzmiankowane 1169, za Kapetyngów miejsce polowań, od XVI w. ulubiona rezydencja królów fr. (poczynając od Franciszka I); miejsce wielu wydarzeń polit. i traktatów: 1685 odwołanie przez Ludwika XIV edyktu nantejskiego; 1801 konkordat Napoleona I z papieżem Piusem VII, 1809–14 miejsce niewoli Piusa VII; pierwsza abdykacja Napoleona 1814; kwatera wojsk NATO 1949–66. Słynny ośr. turyst. i wypoczynkowy Regionu Paryskiego; las (17 tys. ha), gł. dębowy z rezerwatami przyrody; siedziba Eur. Inst. Handlu i Administracji; centrum szkolenia żandarmerii; zespół arch. z dziedzińcami, podkowiastymi schodami (XVII w.), galerie Franciszka I i Henryka II; bogate wnętrza, m.in. z czasów Franciszka I, z dekoracją renes.-manierystyczną; apartamenty w stylu Ludwika XV, empirowe; ogród parterowy (XVII w.), park ang. (XIX w.); w pałacu mieszczą się również muzea: R. Bonheur i chin.; w skrzydle (od 1921) — ośr. sztuki amer. — zespół wpisany na Listę Świat. Dziedzictwa Kult. i Przyr. UNESCO.

Fontainebleau, pałac, widok od strony Cour du Cheval Blanc (Francja)