Folkierski Władysław
 
Encyklopedia PWN
Folkierski Władysław, ur. 6 II 1890, Paryż, zm. 3 VI 1961, Londyn,
syn Władysława, polityk, romanista;
1920–39 prof. Uniwersytetu Jagiellońskiego; od 1928 czł. PAU; od 1928 działacz SN i OWP; 1935–39 czł. tzw. siódemki i dziewiątki kierowniczej oraz od 1937 prezes Rady Nacz. SN; od 1940 na emigracji, 1940–41 czł. Rady Nar., czł. Kom. Polit. SN w Wielkiej Brytanii; profesor uniwersytetu w Bristolu; od XI 1944 min. prac kongresowych w rządzie T. Arciszewskiego; po 1945 działacz Rady Nar. i Rady Jedności Nar.; wiceprezes Pol. Towarzystwa Nauk. na Obczyźnie; prace z zakresu literatury porównawczej (gł. dzieło Entre le classicisme et le romantisme 1925), literatur rom., fr.-pol. związków lit. (Fredro a Francja 1925); antologia Sonet polski (1925), rozprawa Norwid w Ameryce (1962).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia