Fokin Michaił M., ur. 5 V 1880, Petersburg, zm. 22 VIII 1942, Nowy Jork,
ros. choreograf, tancerz.
Fokin Michaił M.
Encyklopedia PWN
fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Reformator widowiska baletowego; 1898–1909 związany z Teatrem Maryjskim w Petersburgu, 1909–14 z Les Ballets Russes; po 1918 działał w USA i Europie Zachodniej (1934–39 w Les Ballets Russes de Monte Carlo); odrzuciwszy schematy konstrukcyjne klas. baletu, wprowadził zasady jedności stylu i równoważności gł. składników widowiska (muzyka, taniec, scenografia), traktowanego jako dramaturgicznie zwarta całość; dążył do pełnej wyrazistości i celowości ruchów tanecznych i pantomimy; komponował gł. krótkie utwory choreograficzne do muzyki poważnej: Umierający łabędź muzyka C. Saint-Saënsa (1905), Sylfidy muzyka F. Chopina (1908), Karnawał muzyka R. Schumanna (1910), Szeherezada muzyka N. Rimskiego-Korsakowa (1910), Ognisty ptak (1910) i Pietruszka (1911) muzyka I. Strawinskiego, Dafnis i Chloe muzyka M. Ravela (1912), Don Juan muzyka Ch.W. Glucka (1936); wykonawca wielu gł. partii w swoich baletach.
