Fłorienski Pawieł A.
 
Encyklopedia PWN
Fłorienski, Florenski, Pawieł A., ur. 9 I 1882, Yevlax (Azerbejdżan), zm. 8 XII 1937, W. Sołowieckie,
ros. teolog prawosł., filozof, historyk sztuki, fizyk.
1911–17 wykładał w Moskiewskiej Akad. Duchownej; 1920 podjął badania nad polami elektr. w związku z planami elektryfikacji Rosji; od 1924 prof. fizyki; zajmował się fizyką atomową, astronomią, optyką, także folklorem i literaturą; udzielał się jako kaznodzieja; oprac. zarys teodycei prawosł., w którym zastosował matematyzację teologii; opisał zasadę odwróconej perspektywy w malarstwie ikonowym, poczynił wiele odkryć w dziedzinie semiotyki kultury; rozwijając klas. teorię F. Dostojewskiego (piękno zbawi świat), traktował liturgię jako syntezę sztuk; 1933 zesłany do obozu, gdzie został rozstrzelany; pol. wybór Ikonostas i inne szkice (1981, wyd. uzupełnione 1997).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia