Fikus Dariusz, pseud. Feliks D. Stanisławski, Marek Orzelski, ur. 11 XII 1932, Poznań, zm. 2 III 1996, Kazimierz Dolny,
dziennikarz, publicysta;
Fikus Dariusz
Encyklopedia PWN
fot. A. Brzezińska/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
1953–57 redaktor „Sztandaru Młodych”, 1958 „Expressu Wieczornego”, 1958–82 „Polityki”, 1982–89 miesięcznika „Niewidomy Spółdzielca” i gazet podziemnych, 1987–89 „Gazety Bankowej”, 1989 współorganizator „Gazety Wyborczej”, od 1989 redaktor naczelny „Rzeczpospolitej” (autor przeobrażenia rządowej gazety w niezależny dziennik informacyjny); 1980–81 Sekretarz Generalny SDP (bronił niezależności środowiska po zdelegalizowaniu w stanie wojennym); współzałożyciel i prezes Związku Kontroli Dystrybucji Prasy; książki o tematyce społeczno-ekonomicznej, z dziedziny historii Polski Pseudonim „Łupaszka” (1988, o mjr. Z. Szyndzielorzu, dowódcy V Wileńskiej Brygady Śmierci), szkice autobiograficzne Foksal 81 (Londyn 1984); od 1997 przyznawana jest w dziedzinie mediów nagroda im. Fikusa.
