Ficino Marsilio

Ficino

[ficzịno]

Marsilio , ur. 19 X 1433, Figline Valdarno k. Florencji, zm. 1 X 1499, Careggi k. Florencji,

wł. filozof, teoretyk sztuki, lekarz, twórca i czołowy przedstawiciel Akad. Florenckiej;

twórca i jeden z gł. przedstawicieli Akad. Florenckiej; w jego poglądach dominował neoplatonizm; głosił organiczną jedność filozofii i religii, których oddzielenie uważał za powód upadku kultury; występował w obronie chrześcijaństwa, którego wartość widział w zgodności objawienia chrześc. i filozofii platońskiej; przekładał i komentował dzieła Platona i innych filozofów gr. oraz pisma hermetyczne; świat duchowy w człowieku jest osiągalny wg Ficina przez poznanie i miłość, która ma pobudzać piękno (odzwierciedlenie dobra), wynikające też z proporcji; sztuka zaś rodzi się z natchnienia, a objawia się w materii przez transmisję idei ze świata duchowego; estetyka Ficina wpłynęła na rozwój neoplatonizmu oraz na kulturę artyst. renes. Europy; oddziałała także na powstanie niektórych dzieł sztuki (S. Botticellego, Tycjana, Michała Anioła); jego programowym dziełem była Teologia Platonica (1482).

Bibliografia

A. KUCZYŃSKA Filozofia i teoria piękna Marsilio Ficino, Warszawa 1970.