fermentacja
 
Encyklopedia PWN
fermentacja
[łac.],
enzymatyczne procesy stopniowego rozkładu związków organicznych przebiegające bez udziału tlenu, w których reakcje oksydoredukcyjne dostarczają energii w postaci ATP (substratowa fosforylacja);
wydajność energetyczna fermentacji jest bardzo mała. Fermentacja zachodzi powszechnie w organizmach, np.: drobnoustroje fermentują rozmaite związki, m.in. sacharydy, aminokwasy, związki heterocykliczne i in., rośliny i zwierzęta — sacharydy, głównie glukozę. Fermentacja sacharydów (najlepiej poznana) przebiega odmiennie u różnych organizmów; niektóre związki pośrednie i etapy mogą być jednakowe (glikoliza, alkoholowa fermentacja), końcowe produkty są rozmaite — różne kwasy, np.: mlekowy, octowy, masłowy, alkohole, np.: etylowy, butylowy, glicerol, także acetonina i glikol butylenowy. Fermentacja jest wyzyskiwana do produkcji różnych związków organicznych i artykułów spożywczych (fermentacyjny przemysł), konserwowania pasz, biologicznego oczyszczania ścieków; w biotechnologii terminem fermentacji są również określane mikrobiologiczne procesy tlenowe, w których związki organiczne podlegają przemianom chemicznym w wyniku działania drobnoustrojów. Przypuszcza się, że fermentacja była źródłem energii u pierwotnych organizmów, kiedy atmosfera ziemska nie zawierała tlenu (biogeneza).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia