Ezechiasz

Ezechiasz, data ur. nieznana, zm. 698 p.n.e.,

król Judy od 727 (lub później), syn Achaza.

Przeprowadził reformę rel., zmierzającą do centralizacji kultu; zaniepokojony wzrostem potęgi asyryjskiej i upadkiem (722) królestwa izrael., ufortyfikował Jerozolimę; początkowo neutralny, przystąpił ok. 712 do koalicji antyasyryjskiej (Babilonia, Fenicja, Syria), z której się wycofał zagrożony 711 najazdem wojsk Sargona II; po śmierci Sargona II (705) ponownie związał się z Egiptem i Babilonem, w którym wybuchło powstanie przeciw Asyrii; klęska Babilonii (702) i Egiptu (701) oraz splądrowanie Judy skłoniły Ezechiasza do układów z Sanheribem, następcą Sargona II, i do zapłacenia daniny.