Europejski Bank Centralny
 
Encyklopedia PWN
Europejski Bank Centralny, ang. European Central Bank,
najwyższa instytucja finansowa UE, utworzona na mocy Traktatu o Unii Europejskiej, mająca osobowość prawną, działająca od 1 VI 1998;
wchodzi w skład Europejskiego Systemu Banków Centralnych; członkami są: narodowe banki centralne krajów członkowskich Unii, tworzące federację narodowych banków centralnych; do głównych zadań Europejskiego Banku Centralnego należy określanie i prowadzenie polityki pieniężnej UE, prowadzenie polityki kursowej wobec krajów trzecich, administrowanie rezerwami walutowymi krajów członkowskich oraz z wyłącznym prawem do emisji banknotów euro w Unii; pracami banku kieruje Zarząd, zwany Dyrektoriatem (prezes, wiceprezes i 4 członków), mianowany przez przywódców państw strefy euro; głównym organem decyzyjnym jest Rada Prezesów, którą tworzą członek Zarządu i prezesi banków centralnych państw strefy euro; ponadto zbiera się Rada Ogólna, tworzona przez prezesów banków centralnych wszystkich państw UE; siedziba Europejskiego Banku Centralnego we Frankfurcie n. Menem.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia